Protected by Copyscape Original Content Checker

sábado, 29 de agosto de 2009

després de la tempesta sempre arriba la calma


Encara recordo lo maco que era despertar-se els dies de tardor.Encara que la ciutat quedava una mica pobre,i nostàlgica.Pero m'agradava aquell olor a humit,olor a pluja.El fred s'apoderava de Barcelona.M'agradava sortir amb la meu fular i la camara de fotos,perquè no deixar marxar cap detall.Cada trepitjada que donava era com una pujada d'aire fresc,trepitjades sobre les fulles mullades.El meu trajecte acabava sempre al Mirador de Sarrià.On sempre amb sentava a un racó amb nostàlgia al observar barcelona.Es tan bonica,hi han tants llocs que encara no he descobert.Finalment el meu trajecte tornava acabar a casa.On també hi havia l'olor a pluja,que arribava des de la terrassa.Pero m'agradava veure com plovia des de la meva habitació,tapar-me amb aquells llençols blancs,i deixar que passin les hores escoltant com cada gota acabava en un cruixit a terra


jueves, 27 de agosto de 2009

Hola?


Me siento como si me tiraran en medio de un laberinto,si eso es..un laberinto,gigante.Supongo que es igual que cuando despiertas de un sueño,y yo no quiero abrir los ojos.Me siento un poco estúpida diciendo que me imagine contigo.Imagine noches en la cama escondidos,yo mirándote dormido.Imagine vacaciones juntos.Imagine paseos por el marítimo juntos.Imagine tardes mirando el mar.Imagine mañanas frías desayunando churros con chocolate.Imagine nuestro primer aniversario.Nos imagine,amándonos.Pero despierto y somos como el polo norte y el polo sud..yo no levanto cabeza,y tu nunca miras abajo.Nunca podremos estar juntos.Seria una locura.Estoy harta porque parece que cuando por fin consigo lo que quería conseguir,vienes persiguiéndome..Ojala abra los ojos ya,o que pase lo que tenga que pasar.Pero creo que no,que todo esta pasando y yo sigo en la misma nube

miércoles, 26 de agosto de 2009


Llevame a conocer el mundo - Le dije
¿Estas loca?Es una locura,descansa y mañana lo hablamos -Me dijo
No no estoy loca,Jack es fantástico.Cojemos el coche de tu padre el dijo que no lo quería.-Yo insistí
¿Pero donde iremos?No conocemos nada fuera de esta ciudad,¿como viviremos?-Jack
Que mas da eso,lo importante es que conoceremos el mundo juntos,vivamos la vida con sorpresas sin esperarnos el que pasara.`
(Jack un poco asustado por estos impulsos,finalmente cedió)
De acuerdo,haremos lo que tu digas...
Oh jack!! eres adorable!!
Si,pero yo conduzco!!

Con esto no me pongo al nivel de nadie,recuerdo que esto es un lugar para expresar y crear

Aveces me gustaría estrujar a gente,que de verdad no vale la pena.Cada día,veo algo mas a cada uno,sea amigo o no.Con esto no quiero decir que tengo todo el tiempo del mundo.Soy una persona que le da muchas vueltas a las cosas,que lo miro todo de diferentes ángulos.Es verdad que si no trago a una persona,tampoco le doy la oportunidad de que me conozca.Luego hay esos/as,que no se conforman con su vida y se dedican a tocarme los cojones a mi.Vaya les doy por una parte las gracias,porque piensan mas en lo que pueden decir para joderme,que en ellos mismos.Pateticos/as.


no me dirijo a nadie en especial ya que yo no les dedico mi tiempo,quien se de por aludido carga por su consecuencia no por la mía.Muchas gracias por seguir este blog,y recuerda..Lee siempre la letra pequeña! Atentamente Mocca

martes, 25 de agosto de 2009

El problema era yo.


Vaya este es mi nuevo titulo a esta entrada que publicaré hoy.Con "el problema era yo" no quiero tampoco que se muestre que cargo todo el peso yo,es decir que me echo a mi misma la culpa.Con el problema era yo,lanzo montones de palabras..quizás monótonas,pero que siguen siendo palabras.Desde hace tiempo he dejado de quererme la verdad,siempre veo alguna excusa mas para no quererme a mi misma.Por que? yo que se.Uno no sabe cuando deja de hacerlo,o quizás si.He tratado de escribir textos pero siempre me he arrepentido de la persona que detrás de esa pantalla lo leyera.Dejare este texto aquí,y aún no esta acabado y no se si lo retomare.Buenas noches

sábado, 8 de agosto de 2009


-Te puedo hacer una pregunta?

-Si,claro

-Me quieres?

-Como tarda la canción..

-Eso quiere decir que no..vale..

-No es eso,es que no te quiero como antes.

-Y me podrás querer algún día?

-Eres un amigo,nose..Supongo mas adelante

-Si dices mas adelante,es porque no me quieres como un amigo.Yo nunca te podre querer como una amiga,siempre queda alguna cosa.

-No lo pases mal por una cosa que quizás nunca mas vuelve a pasar,vive el presente porque tendrás mas oportunidades.

-Si no me arriesgo el 100 por cien nunca pasara nada y si arriesgo el 50 por ciento tengo posibilidades.Con nadie he sentido lo que he sentido por ti,no me sirve de nada liarme con otras chicas..

-Oye estas ahí? Porque no me hablas?

-Adiós

-Ostia,que cojones te pasa? te pasa algo?

-Pues si,que te quiero y cada día veo mas difícil recuperarte..aparte de esto nada

-Pues olvidarte de mi

-Es que no quiero..

-Estas dispuesto a pasarlo mal por mi?

-Si

-Solo por mi?

-Si

-Me voy

-No por favor quedate..

-De que servirá que me quede? de que cada palabra que diga me aga mas daño?Que me pase todas las noches torturanome por mis errores?

-Sabes que no quiero esto

-Es que me haces daño

-Te piensas que te lo quiero hacer?

-Lo haces sin querer..

-Que ago para que estés mal?

-Pues siempre que me dices que no me aga ilusiones,que nunca me querrás como antes,el otro día que querías estar conmigo,nuestra cancion.nose..todo hace daño.Hoy he venido para verte,para estar contigo,pero en parte no quería para no hacerme daño,pero necesito verte.Imbécil? si mucho,pero no cambiare.No te merezco,no te preocupes por mi vale? pasara el tiempo y yo seguiré estando.

-Me perdonas por el día que te dije que te quería?

-Si..

-Pero era verdad.

-Si era verdad porque al día siguiente me dijiste que no?

-Porque te tengo que olvidar.

-Porque me tienes que olvidar? No eres feliz conmigo?

-No..

-Entonces solo yo pienso que tu eres la que me puede hacer feliz,esto no vale la pena.Yo quiero que tu seas feliz y si tienes que serlo a el lado de el..o otro lo aceptare.

-En un futuro estaremos juntos tu y yo.Recuerdas? El destino nos unirá en su momento.Y quien sabe quizás algún día tengas a una copiloto quizás yo o otra..

-Es que solo puede aver una y quiero que seas tu,necesito que seas tu.

-Quien sabe quizás todo hace un giro de 180 grados.

-Estoy convencido de que esta vida es para nosotros dos..no se porque..Solo lo siento dentro de mi,algo que no me separa de ti.Pase lo que pase un día estaremos juntos y aquel día recordaremos todo esto y recuerda que ahora te digo que algún día compartiremos un viaje.Nunca digas nunca.Recuerda que todo acabara con un nosotros,nunca es tarde.Adiós

-No no te vayas..

-Te quiero pequeña

Me apetecia dedicartelo,y como me has dado un poquitin solo de pena porque te han catigado.He dicho va..le escribo algo a este.:D Hace ya..2 años? que nos conocemos.Joder como pasa el tiempo.Y durante esos dos años entre las llamadas,las conversas y todo oixx.Y nose cuando te he necesitado has estado ahi y me has escuchado.Aunque no te quejes que yo tambien eh!.Bueno aver si voy a Menorca y te veo!!:D te quiero un monton feillo.Y a fer dieta que si no los cuadraditos se llenan de grasa..bueno que me vas a contar a mi! JAJAJAJA eres genial.

jueves, 6 de agosto de 2009


Vaya,hace unas horas dejamos de hablar por telefono.Nose..eres grande,muy grande.Se que me equibocado contigo y mucho.(Un consejo no perdáis amigos por tíos! enserio)No se,supongo que en el fondo todos teníais razón.Pero muchas gracias por estar hasta el día de hoy a mi lado.Desde...mm..este año no? Somos de lo peor.Tantas risas,tantas cartitas en clase,tantos "inútil",tantas miradas,tanto cariño,tantas plabras,tantos consejos,tantas tardes,tantas big macs!!,tantos paseos,tantas fotos,tantas sonrisas,tantas idioteces,tanto tanto tanto...Ahora se me viene a la cabeza una tarde en tu casa,creo que era San Medir.Nos pusimos a bailar...una canción que no recuerdo el nombre..que risas dios mio.Y en la cavalgata como locas.Tío es que hemos vivido mucho..muchisimo.Mira para mi siempre seras mi mitad,te conozco y me conoces y creo que tu me conoces mas.Puf..sabes? siempre estaré a tu lado te lo prometo.Y me encanta que confíes en mi,que me cuentes tus................ejm,que nos riamos juntas..Estoy deseando que sea 5 de septiembre para darte un achuchón,y poder irnos al mc donalds!!No se andaluza de mi arma!! la quiero a utez con locura!!

no se porque me recuerda a ti..hay partes de la cancion que te las pondria en una pancarta.

Estoy hasta los cojones y lo digo enserio..Estoy hasta ahí que se me trate por tonta,por desgraciada nose.Veo que uno lo pasa mal unas épocas por ciertas personas,y se ve que toda su vida va ser una desgracia.Joder tío!! que quiero cambiar,que quiero conocer alguien,quiero reírme,disfrutar,ser libre.Y me atan mas cuerdas...aver,porque ami me echan la charla y a ciertos tios sin mente no? Aver a caso se me ha visto llorar?nose.Cada día me muestro feliz,y no es ninguna careta ni actuación.Y no me voy a preocupar ni por mi mejor ni peor amigo/a,si necesita algo la gente que llame.Pero que no esperen a que lo aga yo.Solo un favor..dejarme hacer mi vida.


Buenos dias o Buenas tardes como querais.

miércoles, 5 de agosto de 2009


Hola meri,esto te lo dedico a ti.
Muchas gracias porque me has demostrado lo que es una amiga,enserio.Has estado siempre ahí sin pedir nada a cambió.Me has animado,te has reído conmigo,has llorado conmigo,me has secado las lágrimas..y cuando te necesite has estado ahí.Te doy las gracias y te pido un favor..NO CAMBIES,EVOLUCIONA.eres una genia.


te la dedico porque en estos momentos creo q te la mereces y prq te pega.
te quiero pequeña

martes, 4 de agosto de 2009











Quise decirte al oído,quise llorar por lo que fué.Quise enhebrar nuestros hilos por última vez.Y que la noche nos llevase a aquel ayer.Y de mi sombra un suspiro,y de mi piel la soledad,y de mi mundo ahora hundido sólo una verdad que no estás tu, y que no tengo nada más,nada más, nada más...Y se llenan tus palabras,y te cuesta comprender por qué escucha cuando le hablas pero no quiere entender.Y se han deshecho vuestros lazos y ese cielo tan azul y han quedado sus pedazos donde los pusiste tu.Y es encontrar el vacío,y es descubrir que la vida se te escapa mientras alguien como cruel enemigo escucha tu verdad para ignorarla y no creer en nada más,nada más...y ahora quién llama al olvido y ahora quién vuelve a contar estrellasque no brillaránsi tú no cuentas conmigo si no quieres soñar vete en silencio ahora ya puedes olvidar,olvidar...Y se llenan tus palabras y te cuesta comprender por qué escucha cuando le hablas pero no quiere entender.Y se han deshecho vuestros lazos y ese cielo tan azul y han quedado sus pedazos donde los pusiste tú.

lunes, 3 de agosto de 2009

Enero en la playa

Y tu piel es blanca como esta mañana de enero demasiado hermosa como para ir a trabajar. Sin pestañear hablamos con el jefe un cuento chino y, como niños, nos volvemos a acostar. Se supone que debía ser fácil ¿Tienes frío? Pero a veces lo hago un poco difícil. Perdón. Suerte que tú ríes y no te enfadas porque eres más lista y menos egoísta que yo ¿Todavía tienes frío? Bueno, cierra los ojos un minuto que te llevo a un lugar.

Pensaments 2

Me preguntas si recuerdo algunas cosas,y se crea un gran silencio,y tu me fusilas con miles de preguntas.Y yo me quedo en blanco,sin saber como reaccionar.[Que respondo?Recuerda que si es un no contara y si es un si,también]Es una mañana soleada.Pero se que no estoy con quien debo estar.Y finalmente cedo al juego.Tu mano roza mi piel,y de repente los centímetros,se van haciendo mas pequeños mas pequeños,hasta que tu boca y mi boca están a milímetros.Ese instante.....yo cierro los ojos,no me puedo creer que este cediendo a esto.Si se que no quiero,que no le quiero.Y de repente los abro..y nuestras bocas ya se juntaron.Nuestras manos se rozaron..y nuestros corazones palpitaban.Pero yo sabia que estaba equibocada.Y si,lo estoy.

Adoro Ibiza.Llevo unos cuantos años veraneando aquí.La verdad es que era pequeña y no disfrutaba tanto estos paisajes.Pero el año pasado en la cala donde estoy yo fui a una montaña un poco alejada de la multitud,donde se podia observar el atardecer mas bonito.Siempre que iba ahí me sentaba en el mismo sitio y no se sentía nada..ni gente,ni motores,ni moviles,ni música..Solo el ruido de las olas golpeando en las rocas,y mi respiracion.Y mi vecino me solía decir "Disfruta este momento,porque mañana no podrás observar lo mismo,capta cada instante,respira la armonía,y deja la mente en blanco" Y cada vez que iba allí era como una descarga,todo lo malo se iba,y mi mente se quedaba en blanco.Os recomiendo que disfrutéis de Ibiza,y no le deis el nombre de ser la isla de "fiesta" porque las calitas de afuera son el autentico relax,lo mejor de ibiza.Bueno,aquí me despido.Buenas noches!

domingo, 2 de agosto de 2009


Bueno hoy le dedico un trocito de mi blog,a alguien que siempre ha marcado en mi,y espero que se de por aludido,aunque dudo que se pase por aqui.

Yo que te quería más que la noche a los sueños, viviré cada momento que cruzamos en recuerdos, yo que te guardaba en mi recuerdo, viviré cada momento que crucemos en mis sueños. ¿Y qué más da quién haya sido? Yo que dejé de hablarte por aquel mal entendido, cuando escuché la noticia me mataban los latidos, de un corazón herido, aquel que compartí contigo. A tus 20 recién cumplidos, no les devolverán a tu familia y tus amigos lo que fuiste, eras, y siempre hubieras sido. Inconsumible, porque cada vida siempre será irrepetible, desde el más listo al más mediocre. Desde el rey del mundo hasta el principito más pobre. Y yo en un sobre, metí una carta y la eché al viento, hago esta canción, tal vez tú la estés oyendo, porque a ti no te tocó pero podrías haber sido, y seguimos sin hablarnos ni después de lo ocurrido, ¡vaya mierda de destino! ¡Tengo mil ensoñaciones! Y a veces te distingo entre los ruidos de los ruidos tus facciones. Y por peleas de naciones, no puedo permitir perder personas, joder, ¿es que no se entiende? La vida no depende de estrategias ni intereses, porque es algo tan frágil que se rompe y nunca vuelve. ¿Quién hay aquí que no lo entiende? Que quiere vender su verdad al precio que nos cueste, que anoche me acosté y te notaba al lado mío, que hoy te he visto en un rincón del cielo o me lo ha parecido.  Vuelas por encima de la gente que se olvida, por encima de las noches, de los coches y avenidas, por encima de la ira, por encima de mentiras, por encima, sé que siempre vuelas por encima.  Por encima, sé que siempre vuelas por encima por encima, sé que siempre vuelas por encima 

De Shinoflow.

Hoy siento que algo me hace flotar..

No hay duda,que todo esta en su sitio,y vuelvo a tener mi sonrisa.Me da miedo reconocerlo,que lo siento,pero es que no puedo evitar sentir las famosas "mariposas",sentir ese cosquilleo cada vez que mi móvil suena y sonreír.Sentir que estoy flotando,como en una nube..
Aquí dejo algo:

sábado, 1 de agosto de 2009

Pensaments


Ens espanta com passa el temps de ràpid.Un dia som aquí,un dia som allà..Mai tindrem res estable,volguem o no algun dia ens fallaran.No tindrem els mateixos amics,no tindrem la mateixa casa,ni la mateixa roba i mira per on mai tindrem la mateixa parella.Les nostres passes s'esborraran,les nostres paraules volaran,els nostres sentiments desapareixeran,i mai mirarem a aquelles persones de la mateixa manera.Avegades ens agradaria ser "lliures" perquè no podem vestir orteres?Pero quan ho anem a fer sempre pensem..."Pero ara que diran aquelles?,La gent amb mirara malament..Aixo es lo que no m'agrada i jo tinc aquest defecte.M'agradaria trobar aquell lloc al que sempre estaré,aquell noi que m'estimi com cap ho farà en la vida,aquell lloc on pugui guardar els millors records,ser jo mateixa.Pero no entenc que amb fa tornar-me enrere.Voldria anrme volant,que el vent jugui amb el meu cabell,barrejar-me en les fulles de la tardor..

-Solía decírmelo..
-Decirte el que?
-Que nada dura para siempre,pero yo nunca quise aceptarlo.Nunca pude aceptar verlo en otros brazos,que no fuera yo quien le besara,la que le esperase a la salida del trabajo,la que cada mañana podía verle despertar..yo la que hice el amor mas de mil noches,y hoy su cuerpo es de otra.
-Pero nunca te has planteado..que el también tiene derecho a ser feliz?
-Es lo que quiero,que sea feliz,pero conmigo.Quiero ser yo la causa de su felicidad,quiero mil noches mas en su cama,quiero..le quiero,como nunca he querido a nadie.Porque cada mañana que le veo,siento ese frió en su mirada.Algo que nunca había sentido.Aveces paso por su trabajo y veo que ella esta allí esperándole con una sonrisa,y se van cogidos de la mano..
-Pero,sabes que tu también tienes derecho a reacer tu vida,debes entender que ya no hay cuerdas que os aten.
-Pero es que mi vida se acabo,se acabo cuando el se fue.Y me arrepiento que cuando lo tuve,cuando por fin podía rozar el filo de sus labios,todo se derrumbaba.Llegábamos a casa discutiendo,en la cama había vació,todo se había acabado..Cuando me despertaba el seguía en su lado de la cama,ya no era como antes cuando sentía que unos labios se acercaban a los mios,y me decían "Buenos días mi amor,hace un día estupendo"Ahora todo eso se acabo,ya no hacen días estupendos,no salgo de casa solo para comprar helado de chocolate y sentarme en el sofá.Hace tiempo que no me arreglo,ni he querido dedicarme a buscar trabajo.Cuando se fue,mi vida se fue detrás de el.Y no se como acabara esto,si podre olvidarlo..si podre querer a otra persona como a el,pero de momento no entiendo que ago aquí ni quien soy.


(esto no se ha sacado de ninguna pelicula,ni de ninguna serie,ect..)